Nieuw Zeeland

9 mei 2017 - Martinborough, Nieuw-Zeeland

8 mei
Na weer een ijskoude nacht in Tongariro National Park op de camping ben ik vandaag naar Napier gereden. Dat is een rustig kust plaatsje aan de oostkust. Ondanks dat ik een camper heb gehuurd heb ik me vandaag toch een motel gepakt. Ik dacht ff n nacht luxe en comfort en een warm bed. Erg fijn motel net buiten t centrum van Napier. Na dat ik een tijdje gezwommen had in het zwembad van t motel ( water van 32 graden! )heb ik gedoucht en ben ik op mn gemak naar t centrum van t stadje gelopen. Best nog wel ver weg maar t was erg lekker weer. Dus in de korte boks en t shirt langs t strand gelopen. Geen straf al had ik wel een paar blaren over gehouden van gisteren. In t centrum ergens een omelet naar binnen gewerkt en daarna nog ergens een ijs. Toen nog naar een of ander aquarium centrum naar binnen gegaan. Daar hadden ze allemaal pinguïns , kei veel vissoorten , haaien , een kiwi , hagedissen en een krokodil zitten. Wel allemaal achter glas. Ach ja stelde allemaal niet zoveel voor maar ik wilde t gewoon ff rustig aan doen vandaag. Dat strand is overigens geen zandstrand maar een zwarte kiezel stenen strand. Best apart om te zien. Daar kun je dus ook niet zwemmen. Op n gegeven moment weer rustig terug gelopen naar t motel en onderweg nog ergens take away sushi gescoord.
Koffie gedronken en nog een beetje buiten in de zon gezeten op t terras voor mijn 'studio'.
Op bed gaan liggen. Daarna een beetje televisie liggen kijken met de airco op 26 graden. Hahaha. Later nog de Sushi opgegeten! Heerlijk relaxed dagje.
Oh ja. Ik ben toch echt wel blij dat ik nog n Gps device heb geregeld bij de camperverhuur voor ik ging want dat blijkt nu wel weer dat ik echt totaal geen richtings gevoel heb. Dan rij ik hier bijv al uren op dezelfde weg dezelfde kant op en je bent natuurlijk de hele tijd om je heen aan t kijken. Af en toe ( of eigenlijk best vaak ) stop je ff om foto's te maken. Er zijn veel van zo'n stopping bays links of rechts van de weg of ze hebben speciaal van die Look out points gemaakt waar je dan in kan rijden om een mooi uitkijkpunt te zien. De Gps geeft dit ook ruim van te voren al aan dat er een is of dat er een paar km verderop wat te doen is etc. Maar dan rij ik dus zo'n rest area in en stap ik uit en maak foto's. Maar als ik dan weer op weg aan kom weet ik bij god niet welke kant ik ook alweer op moet of van welke kant ik afkwam. Vaak staan die wegen naar en van zo'n lookoutpoint niet op de kaart van de gps. Dan rijd ik maar links of rechts en dan na een paar seconden geeft de Gps aan de ik om moet draaien. Hahaha. Echt serieus al n paar keer gebeurd.
Maar dit ter zijde. Ben dus erg blij met mijn scoot device.

9 mei
Vanmorgen al weer op tijd wakker geworden in het heerlijke motel in Napier.
Fijn gedoucht en alles weer in de camper geladen en om 7.00 uur al richting Martinborough gereden. Dit is richting Wellington. Een klein dorpje waar ik ingecheckt heb op een rustige kleine camping voor vannacht. Hier op een klein uurtje rijden zijn namelijk The Putangirua Pinnacles. Oftewel The Dimholt Road! Weer een Lord of the Rings locatie. Omdat ik smorgens eerst nog 340 km moest rijden om in Martinborough te komen ben ik na het inchecken direct weer weggegaan. Had die midag nog veel te doen. Dat rijden is overigens helemaal geen straf. Is alleen lastig dat je niet iedere 5 minuten kan stoppen om foto's te maken. Echt niet normaal wat voor n prachtige landschappen voorbij komen.
Na de camping ben ik gelijk door gereden naar The Putangirua Pinnacles. Een prachtige walk van 3 uur door deze waanzinnig mooie omgeving. Ook best wel weer zwaar zo kort al na The Tongariro Alpine crossing. Had nog steeds n beetje spierpijn maar dat vergeet je al snel als je hier rondloopt. Eerst moest je een rivierbedding volgen , bergop , over stenen heen stappen over water heen. Waar je uiteindelijk bij The Putangirua Pinnacles aankwam. Oftewel The Path of the Dead. The Dimholt Road. Erg herkenbaar. Ook weer kei veel foto's geknipt. Daarna kon je nog naar boven lopen om t geheel van bovenaf te zien. Dit ook maar gedaan nu ik er toch was.
Na deze fantastische wandeling ben ik van daaruit direct doorgereden naar Cape Palliser. Ook nog 45 minuten rijden. Is een weg helemaal langs de zee. Zou zo in de gevaarlijkste wegen van de wereld kunnen. Je kon t soms echt maar net allemaal redden als je tegenliggers kreeg. Steile afgronden , grindweg en waar je maar 15 km/h kon anders trilde je uit de wagen. Maar goed wel een supervet uitzicht. Langs deze kust en rotsen die erop liggen zijn ook heel veel zeehonden te zien die daar liggen. Ook wel ruig om te zien. Ook n paar foto's van kunnen nemen.  Uiteindelijk kwam ik dan bij de Cape Palliser Lighthouse aan. Lijkt daar net alsof je aan t einde van de wereld bent. Staat alleen een vuurtoren waar je 251 trappen omhoog moet om dan een schitterend uitzicht te hebben over de zee en de slingerweg er naar toe.
Super weer allemaal. Daarna weer terug gereden naar de camping en ben ik hier in t dorp nog naar een restaurant wat gaan eten.
Ik had me de vis van de dag besteld met friet. Had echt schoftig honger man. Zodra ik het bord overigens kei lekker eten kreeg voorgeschoteld had ik het binnen een kwartier al weer op. Incl. Halve liter cola. Hahaha. Echt schandalig liggen schransen daar. Betaald en terug naar de camper gegaan. Het is hier momenteel niet zo heel koud moet ik zeggen. Dat is wel ff fijn. Wel fokking veel muggen. Tis ook nooit goed. Hahaha.
Zit nu redelijk op het zuidelijkste puntje van t Noordereiland. Wil morgen weer richting noorden vertrekken. Wil de Waitomo Caves nog gaan bezoeken. Maar zie t morgen wel. Doei.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

2 Reacties

  1. Muugeherder:
    9 mei 2017
    Mooie verhalen Janus! Geniet ervan.
  2. Rutger:
    9 mei 2017
    Gaaf man. Super vette avonturen weer. Zit je dan ook de hele tijd smoooooooooke is rising en ripe Meat of the bone etc. te roepen als je daar loopt. Zou ik wel doen.